IV15 Osiołek

Rękopis wiersza Osiołek dedykowanego Ucie. Uta, córka Danuty - nazwana imieniem, które w języku japońskim oznacza poezję - była dla ojca uosobieniem twórczego żywiołu. Stała się adresatką i bohaterką liryczną wielu wierszy. Przyboś z zainteresowaniem i zachwytem śledził rozwój jej wyobraźni i poznawanie języka. Wiersze zainspirowane dialogami z córką wydał w tomie Wiersze i obrazki, zilustrowanym rysunkami Uty. Na karcie tytułowej widniało dwoje autorów: Uta i Julian Przyboś. W rękopisie wiersza Osiołek (włączonego do planowanego tomu 22 wiersze) Przyboś - może właśnie z troski o Utę - skreślił negatywnie nacechowane sformułowanie "gruby Turek"i zastąpił je budzącym współczucie określeniem "stary oślarz". Wiersz powstał na wakacjach w Sozopolu (taką adnotacją opatrzyła rękopis Danuta Kula), metaforyczny obraz osiołka, na którym ostatecznie ojciec i córka triumfalnie pojadą ku poetyckiej sławie jest więc - jak wszystkie przenośnie Przybosia - zakorzeniony w doświadczeniu rzeczywistości, tym razem wakacyjnej i nieco egzotycznej.

DOKUMENTY
1) IV15 Osiołek