I06 [chce się zawsze poezji...]

Notatki dotyczą modelu poezji w XX wieku oraz nowego rozumienia heroizmu, przewartościowanego w powojennej Europie. Na marginesach dość chaotycznych zapisków pojawiają się nazwiska twórców, których poglądy mogłyby stanowić wsparcie wywodu Przybosia: Irzykowskiego, Czycza, Ważyka, Spinozy, Różewicza, Peipera.

 

 

Treść notatek [fragmenty]:

chce się zawsze poezji, jeśli nie ma dobrej, ludzie chwalą nawet słabą i nikt nie ma odwagi powiedzieć, że to niedobre, a cóż dopiero poezjować inaczej

 

Max Scheler

mizerabilizm

litość

kategoria

miłosierdzie

 

brzydota - umierali jedząc trujące

piękno - to co zdrowotne

 

"fatalité de guerre"

 

dlaczego się wyrzekać rymu i rytmu

Peiper - nie ma już poczucia nierytmiczności, ale (Różewicz) nowy swój rytm [...]: rytm własny

 

jako wzorzec (model) człowieka proponuję liryk

jakie sytuacje liryczne odkrywa?

Co pokazuje jako godne wzruszenia, a czym pomiata?

Dlatego odrzucamy poetów, że gatunek człowieka, który nam proponują jest dla nas śmieszny, niegodny tego, co teraz uważamy za godło człowieczeństwa.

[...]

DOKUMENTY
1) I06 [chce się zawsze poezji...]