Publikacja finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą
„Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2015-2018, 0059/NPRH4/H1b/83/2015,
Julian Przyboś – edycja tekstów rozproszonych i niepublikowanych.

II39 Testament Juliana Przybosia

II39 Testament Juliana Przybosia

II39 Testament Juliana Przybosia. Treść testamentu:

Wszystko, co mam i mieć będę (tzn. prawa autorskie), przekazuję mojej Żonie Danucie Kuli-Przybosiowej.

Chciałbym, żeby mnie nie grzebano, ale spalono. Prochy rozsiać na wiatr lub do Wisły.

Julian Przyboś

Warszawa 31 sierpnia 1965

 

W kraju nie ma, niestety, dotychczas krematorium, jeśli by więc moje ciało nie mogło zostać spopielone, niechże mnie pogrzebią w Gwoźnicy Górnej na Patryi (wzgórze, kolebka mojego wzroku).

Jeśli na Patryi - proszę, połóżcie na grobie taki napis: Zamówiłem na ziemi stos dla siebie u słońca. Mowo, niesłowną jasność ocal.

Julian Przyboś

1 września 1965

DOKUMENTY
1) II39 Testament Juliana Przybosia

Na naszej stronie stosujemy pliki cookies zgodnie z Polityką plików cookies.

Rozumiem